Leuk idee om transitie te beschouwen vanuit de Hero's journey. Ook observatie over conflict als essentie van transitie vind ik mooi. Daar komt logisch uit voort dat transitie (ook) gaat over macht en strijd, en dat daar meer aandacht voor moet zijn. Ik kan vervolgens de stap naar burgerfora niet goed volgen. Burgerfora worden vaak 'verkocht' als depolitiseringsmodel, waarin mensen vanuit algemeen belang (ipv deelbelangen) consensus zoeken. Volgens je analyse van transitie als conflict van belangen en waarden is de representatieve democratie toch juist heel goed toegerust? Dat betekent wel dat je accepteert dat maatschappelijk conflict rommelig en niet altijd rationeel is (en zeer gepolitiseerd, want het gaat ook nogal om wat in een transitie)
Hoi Anne, dank voor je vraag. Het gaat inderdaad om nogal wat in een transitie - belangen, macht, een gevoel van thuiszijn. Maar als we dat erkennen en de pijnpunten leren herkennen dan kunnen we conflicten wel beter en sneller in goed banen leiden, denk ik. Het conflict blijft, en de rommeligheid waarschijnlijk ook. Maar er opent zich dan wel ruimte voor on-and-off-ramps, erkenning en compromissen, etc. Conflict op zich niet erg is maar als dit uitmond in geweld wel, lijkt me.
Ik vermoed dat de representatieve democratie niet goed geschikt is om volwassen met conflict om te gaan. Professionele politici hebben immers vaak baat bij oplopende conflicten, inclusief helaas geweld. Een helder vijandsbeeld houdt ze aan de macht. Gedepolitiseerde politieke fora, zoals burgerberaden, zouden hier denk ik een rol in kunnen spelen.
Hoe sneller en geweldlozer een transitie zich voltrekt, hoe beter dat is, lijkt me. Uit goed kunnen omgaan met conflict spreekt een zekere volwassenwording. Ik kan me voorstellen dat burgerberaden een volwassener systeem zijn dan representatieve raden.
Leuk idee om transitie te beschouwen vanuit de Hero's journey. Ook observatie over conflict als essentie van transitie vind ik mooi. Daar komt logisch uit voort dat transitie (ook) gaat over macht en strijd, en dat daar meer aandacht voor moet zijn. Ik kan vervolgens de stap naar burgerfora niet goed volgen. Burgerfora worden vaak 'verkocht' als depolitiseringsmodel, waarin mensen vanuit algemeen belang (ipv deelbelangen) consensus zoeken. Volgens je analyse van transitie als conflict van belangen en waarden is de representatieve democratie toch juist heel goed toegerust? Dat betekent wel dat je accepteert dat maatschappelijk conflict rommelig en niet altijd rationeel is (en zeer gepolitiseerd, want het gaat ook nogal om wat in een transitie)
Hoi Anne, dank voor je vraag. Het gaat inderdaad om nogal wat in een transitie - belangen, macht, een gevoel van thuiszijn. Maar als we dat erkennen en de pijnpunten leren herkennen dan kunnen we conflicten wel beter en sneller in goed banen leiden, denk ik. Het conflict blijft, en de rommeligheid waarschijnlijk ook. Maar er opent zich dan wel ruimte voor on-and-off-ramps, erkenning en compromissen, etc. Conflict op zich niet erg is maar als dit uitmond in geweld wel, lijkt me.
Ik vermoed dat de representatieve democratie niet goed geschikt is om volwassen met conflict om te gaan. Professionele politici hebben immers vaak baat bij oplopende conflicten, inclusief helaas geweld. Een helder vijandsbeeld houdt ze aan de macht. Gedepolitiseerde politieke fora, zoals burgerberaden, zouden hier denk ik een rol in kunnen spelen.
Hoe sneller en geweldlozer een transitie zich voltrekt, hoe beter dat is, lijkt me. Uit goed kunnen omgaan met conflict spreekt een zekere volwassenwording. Ik kan me voorstellen dat burgerberaden een volwassener systeem zijn dan representatieve raden.