Mooie persoonlijke nieuwsbrief over hedendaagse kolonialisme in de Verenigde Staten (en in onszelf). De 13 strepen op de vlag staan niet voor niets voor de 13 voormalige koloniën aan de oostkust. Toen ik in 2016 Philadelphia bezocht vond ik het stuitend dat de drop-out rate voor zwarte kinderen rond de 75% lag in die stad (!). En wat betreft getto vorming, dat zwarte ouders met hun kinderen 'the talk' voeren, een gesprek op jonge leeftijd over de noodzakelijkheid om uit de buurt te blijven van de (racistische) politie met een grote kans op arrestatie en / of overlijden. Dan hebben we het nog niet eens over the school-to-prison pipeline, gerrymandering en Voting ID segregatie.
Mijn Cubaans-Amerikaanse ex voelde zichzelf in limbo vanwege die 5 rassen als Census categorieën. Haar moeder vinkte als nakomeling van Europese migranten naar Cuba altijd wit aan, maar zijzelf black, vanwege een zwart Cubaanse vader. Waardoor zelfs binnen families een soort persoonlijkheidsstoornis kan spelen over welke rollen men aanneemt. Interessant genoeg kan men in de VS wel al na 10 jaar assimileren en erbij horen, terwijl we in Nederland spreken van 1e generatie migrant, 2e generatie, 3e generatie. Ook Europa heeft wat mij betreft een probleem met het loslaten van hokjesdenken.
Mooie persoonlijke nieuwsbrief over hedendaagse kolonialisme in de Verenigde Staten (en in onszelf). De 13 strepen op de vlag staan niet voor niets voor de 13 voormalige koloniën aan de oostkust. Toen ik in 2016 Philadelphia bezocht vond ik het stuitend dat de drop-out rate voor zwarte kinderen rond de 75% lag in die stad (!). En wat betreft getto vorming, dat zwarte ouders met hun kinderen 'the talk' voeren, een gesprek op jonge leeftijd over de noodzakelijkheid om uit de buurt te blijven van de (racistische) politie met een grote kans op arrestatie en / of overlijden. Dan hebben we het nog niet eens over the school-to-prison pipeline, gerrymandering en Voting ID segregatie.
Mijn Cubaans-Amerikaanse ex voelde zichzelf in limbo vanwege die 5 rassen als Census categorieën. Haar moeder vinkte als nakomeling van Europese migranten naar Cuba altijd wit aan, maar zijzelf black, vanwege een zwart Cubaanse vader. Waardoor zelfs binnen families een soort persoonlijkheidsstoornis kan spelen over welke rollen men aanneemt. Interessant genoeg kan men in de VS wel al na 10 jaar assimileren en erbij horen, terwijl we in Nederland spreken van 1e generatie migrant, 2e generatie, 3e generatie. Ook Europa heeft wat mij betreft een probleem met het loslaten van hokjesdenken.